# Cum iesi din Criseni catre Cristur, constati uimit ca s-a tras o taruca de asfalt pe drum, de nu mai e asa de valurit ca la mijlocul verii. De bine, de rau, masina nu te mai scutura sa simti ca-ti joaca ochii-n cap si parca-ti vine a ranji stramb, cuprins de un dram de euforie. Da oare cat a tine? Nu euforia, ci asfaltul ala de sub rotile masinii. Dupa cum ne-a obisnuit experienta anilor trecuti, nu prea mult. Ca doar toate-s trecatoare, nu tre sa ne facem griji.

# Sunt cateva strazi din Zalau unde praful e ca la el acasa. Sta gros pe marginea drumului, iar cand trece masina ti-l sufla drept in nas, ochi si gura, de nu mai stii ca esti in oras sau in plina Sahara. Pai daca tot nu-s in stare autoritatile sa spele strazile si sa aiba grija de ele, macar sa ne spuna, sa ne dotam cu haine arabesti, de camuflaj prima.

Leave a Comment